कसा होता संभाजी ?
येते उत्तर- होता ‘रगेल आणि रंगेल’,
कसा होता संभाजी ? विचारताच प्रश्न,
कर्तुत्ववान शिवपुत्राचा इतिहास बाटवला गेला,
आणि आम्ही षंढासारखे पाहत राहिलो,
माफ करा शंभूराजे आम्हाला,
...आम्ही नालायक ठरलो,
साडे तीनशे वर्षे मनुवादी भूतांची गुलामगिरी,
सहन करत राहिलो,
नाही आवाज उठला आमचा,
नाही लिहिला सत्य इतिहास तुमचा,
पराक्रमी शिवपुत्र आपण,
चालली तलवार आणि लेखणीही,
भडकली माथी संस्कृतीच्या धर्माच्या ठेकेदारांची,
मक्तेदारी माडीत काढल्याचा राग,
एकजात सगळे पेटून उठले,
ज्या घरचे खाल्ले, त्या घरचेच वासे मोजले,
तीनदा विषप्रयोग आणि एकदा कैदेचे आडाखे,
महाराज, आपले नशीब बलवत्तर,
म्हणून अपयशी ठरले स्वराज्याचे खरे शत्रू,
शिवराज्याभिषेकाला विरोध करणारे तेच,
आपल्या कैदेची स्वप्ने पाहणारेही तेच,
आपल्यावर विषप्रयोग करणारेही तेच,
आणि स्वराज्याच्या राख-रांगोळीसाठी प्रयत्न करणारेही तेच,
‘तेच’—कोण होते ते ?
नव्हते कोणी मुस्लीम, मराठे, बहुजन,
सारेच कसे काय ब्राम्हण ?
महाराज,
आज आमच्यावर आरोप केला जातो
ब्राम्हणांची निन्दानालस्ती केल्याचा,
आम्ही फक्त इतिहास सांगितला तरी निंदा नालस्ती,
आणि त्यांनी सर्व इतिहास बाटवला त्याचे काय ?
परंतु महाराज,
पुरोगामी महाराष्ट्रात असले प्रश्न विचारायचे नसतात,
नाही आम्हालाच अक्कल कारण,
आम्ही आपणाला निष्कलंक ठरवू पाहत होतो,
पण कसे बघवेल या धर्ममार्तंडाना,
विकाऊ जेम्स लेन द्वारे घेतला संशय जिजाऊंच्या चारित्र्यावर,
महाराज, महाराष्ट्रातल्या प्रत्येक मावळ्याला स्वताच्या आईची विटंबना झाल्याचे दुःख झाले,
वेडात दौडले वीर मराठे बहात्तर,
आणि एकाच कल्लोळ उठला,
अतिरेकी, दहशतवादी आणि शेलक्या शिव्या,
पुरोगामी-प्रतिगामी-समाजवाद
ी-गांधीवादी-कम्युनिस्ट सारे एक झाले,
जातीवर शेकले तर कशी तारांबळ उडते ते साऱ्या महाराष्ट्राने पाहिले
पण महाराज, आता काळजी नको,
आता घराघरात एकतरी विद्रोही ‘मराठा’ जन्मतोय,
जेव्हा सनातनी विचारसरणी पुसून टाकण्यात होवू यशस्वी,
तेव्हाच महाराष्ट्र खऱ्या अर्थाने होईल धन्य.
